• تحلیل
نگاهی به جایگاه فلزات اساسی در سیاست‌گذاری‌های ایمیدرو

استراتژی ایمیدرو در توسعه فلزات غیرآهنی

مرداد ۱۳۹۹
زمان مطالعه: 7 دقیقه | شماره ماهنامه: 122
سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران (ایمیدرو) تاکنون اقدامات موثر و جامعی را در حوزه زنجیره صنعت فولاد و مواد اولیه آن اجرایی ساخته است. در این راستا، ایمیدرو دارای دو زیرمجموعه بزرگ به نام‌های شرکت تهیه و تولید مواد معدنی ایران (فعال در حوزه تامین مواد اولیه فولادسازی) و شرکت ملی فولاد ایران (فعال در صنعت فولادسازی) شده است که هریک، با توجه به تخصص و تجربه خود، اهرم‌های توانمندی را برای سازمان به منظور نظارت و سیاست‌گذاری برای رفع چالش‌های صنعت، مطالعات جامع در راستای تدوین استراتژی‌های توسعه، تعریف طرح‌های توسعه‌ای و تلاش برای جذب سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی فراهم آورده‌اند. اکنون ایمیدرو در نظر دارد تا به پشتوانه بهره‌مندی کشور از ذخایر معدنی قابل توجه فلزات غیرآهنی و نیاز به توسعه این بخش در راستای ایجاد رقابت‌پذیری در منطقه و جهان، زیرمجموعه دیگری تحت عنوان شرکت فلزات غیرآهنی تاسیس کند تا با در دست داشتن قدرت نظارتی و سیاست‌گذاری و دارایی‌های سازمان در حوزه فلزات غیرآهنی، عملکرد قوی‌تری را در این بخش از معادن و صنایع معدنی کشور رقم بزند.

مقدمه

با توجه به ماموریت اصلی ایمیدرو، راهبری توسعه، توانمندسازی و رقابت‌پذیری بخش معدن و صنایع معدنی و تبدیل منابع و محصولات این بخش به ثروت پایدار در کشور، تاکنون این سازمان، به منظور انجام ماموریت خود، فعالیت‌های گسترده‌ای کرده و در این راستا، استراتژی‌های توسعه‌ای خود در زمینه رونق حوزه فلزات غیرآهنی را در اولویت برنامه‌های خود قرار داده است. در شرایط کنونی، صنعت فلزات غیرآهنی پتانسیل توسعه بیشتری دارد و به همین منظور، در بیانیه چشم‌انداز استراتژی جدید ایمیدرو 1414، به طور مشخص و در دو بند، به فلزات غیرآهنی اشاره شده است و بندهای بعدی متاثر از دو بند نخست‌اند:

  1. رهبر زنجیره ارزش در حوزه فلزات آلیاژ آهنی، مس، سرب و روی غرب آسیا و آسیای مرکزی است.
  2. پیشتاز زنجیره تامین در حوزه کانی‌های فلزی با ترکیب غیرآهنی که دارای مزیت رقابتی بین کشورهای غرب آسیا و آسیای مرکزی است.
  3. پیشتاز دانش و فناوری و نوآوری در اکتشاف، استخراج، فرآوری و متالورژی بین کشورهای غرب آسیا و آسیای مرکزی است.
  4. اقتصاد معادن و صنایع معدنی را بعد از نفت و گاز به جایگاه دوم تولیدکننده ناخالص ملی (GNP) رسانده و بسترساز ثروت‌افزایی ملی است.

جهش تولید در حوزه فلزات غیرآهنی

با توجه به اهداف و وظایف تعریف‌شده برای ایمیدرو، بخشی از سهام برخی از شرکت‌های بزرگ تولیدکننده محصولات معدنی و صنایع معدنی کشور در اختیار این سازمان قرار دارد. از طرف دیگر، این سازمان در راستای عمل به رسالت‌های توسعه‌ای خود، اقدام به تاسیس تعدادی از واحدهای معدنی و صنایع معدنی در گوشه‌وکنار کشور نیز کرده است تا نقش مهمی در تولیدات صنایع فلزات غیرآهنی کشور داشته باشد.

با توجه به آمار تولید فلزات غیرآهنی ایران، می‌توان ادعا کرد که در سال 1398 (2019) تولید روی، مس، سرب و مولیبدن، به‌ترتیب بیشترین سهم از تولید معدنی این فلزات در جهان را تشکیل می‌دهند. با تولید 208 هزار تن روی در سال گذشته، ایران سهمی 1.6 درصدی از تولید معدنی این فلز در جهان را دارا بوده است. پس از آن، مس با تولید معدنی 310 هزار تن فلز محتوی، سهم 1.5 درصدی، سرب با تولید معدنی 63 هزار تن فلز محتوی، سهم 1.3 درصدی و مولیبدن با تولید معدنی 3.1 هزار تن فلز محتوی، سهم 1.1 درصدی از تولید جهانی را به‌ خود اختصاص می‌دهند.

اهداف بلندی را می‌توان برای شرکت فلزات غیرآهنی سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران متصور بود. محرک‌های متعددی برای تاسیس یک مجموعه واحد برای طرح‌ریزی، نظارت و توسعه صنایع فلزات غیرآهنی در ایران وجود دارد که باید در راهبری صحیح این فرایند، از آن‌ها به عنوان عوامل انگیزشی و حتی نظارتی استفاده کرد

در خصوص آنتیموان، میزان تولید معدنی این فلز غیرآهنی در کشور به طور میانگین از سال 1387 تا 1395 سالانه 5/5 تن بوده که سهم قابل توجهی از این حجم تولید در اختیار ایمیدرو بوده است. در سال 1396 افزایش قابل توجهی در استخراج سنگ آنتیموان از معدن سفیدآبه (مجموعه تابعه ایمیدرو) صورت گرفت که منجر به افزایش تولید از 5.5 به 120 تن شد.

در حال حاضر، ایران فقط سهمی 0.5 درصدی از مجموع تولید جهانی فلزات غیرآهنی را داراست و ایمیدرو قصد دارد با نظارت و توسعه یکپارچه از سوی سازمانی واحد، سهم ایران از تولید جهانی را ارتقا دهد.

راهبرد جدید ایمیدرو

در سند چشم‌انداز 1404 ایران، چشم‌انداز تولید آلومینیوم، مس و روی، به دلیل توانمندی‌ها و پتانسیل‌های موجود در کشور، به‌ترتیب 1.5 میلیون تن، 700 و 300 هزار تن تعریف شده است. با وجود اینکه تولید این فلزات غیرآهنی در ایران توسط شرکت‌هایی بزرگ و قدرتمند توسعه یافته است، در صورت تاسیس شرکت فلزات غیرآهنی و با نظارت و برنامه‌ریزی متمرکز از سوی این شرکت، انتظار می‌رود که با توجه به پتانسیل‌های توسعه‌ای موجود در کشور، به‌ویژه ذخایر معدنی فلزاتی همچون مس و روی، صنایع غیرآهنی به جایگاه‌هایی به‌مراتب بالاتر برسند.

اهداف بلندی را می‌توان برای شرکت فلزات غیرآهنی سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران متصور بود. همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد، محرک‌های متعددی برای تاسیس یک مجموعه واحد برای طرح‌ریزی، نظارت و توسعه صنایع فلزات غیرآهنی در ایران وجود دارد که باید در راهبری صحیح این فرایند، از آن‌ها به عنوان عوامل انگیزشی و حتی نظارتی استفاده کرد.

مهم‌ترین این محرک‌ها عبارت‌اند از نیاز به کاهش وابستگی اقتصاد کشور به درآمدهای نفتی، توانمندی توسعه صنعت فلزات غیرآهنی از نظر دسترسی به ذخایر معدنی و انرژی ارزان، وجود ظرفیت‌های مازاد در بخش صنایع معدنی و لزوم ارتقای بهره‌وری در این بخش، افزایش اهمیت فلزات غیرآهنی در کاروان توسعه جهانی به سوی اقتصاد سبز (نظیر زیرساخت نیروگاهی انرژی‌های تجدیدپذیر، ناوگان خودروهای برقی، بهینه‌سازی مصرف انرژی به کمک خانه‌های سبز و …)، لزوم وجود سازمان مرکزی با توان سیاست‌گذاری، پایش و نظارت برای بخش معدن و صنایع معدنی غیرآهنی، ضرورت ارتقا و گسترش ارتباط صنعت و دانشگاه به منظور ایجاد مهارت‌های مورد نیاز در نیروی انسانی صنعت و رفع چالش‌های فنی و اقتصادی صنعت به‌کمک دانشگاهیان و نیاز به گردآوری جامع و کامل اطلاعات معادن و صنایع معدنی غیرآهنی کشور از اکتشافات تا فرآوری و تولید.

با توجه به وجود محرک‌های لازم به منظور ایجاد اهرمی توانمند در حوزه سیاست‌گذاری، پایش برنامه‌ها و اجرای برنامه‌های توسعه‌ای، سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی کشور در نظر دارد سازوکار متمرکزی را برای مدیریت فعالیت‌ها در حوزه فلزات غیرآهنی ایجاد کند

با توجه به وجود محرک‌های لازم به منظور ایجاد اهرمی توانمند در حوزه سیاست‌گذاری، پایش برنامه‌ها و اجرای برنامه‌های توسعه‌ای، سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی کشور در نظر دارد سازوکار متمرکزی را برای مدیریت فعالیت‌ها در حوزه فلزات غیرآهنی ایجاد کند. انتظار می‌رود که این راهبرد به دستاوردهای ارزشمندی دست یابد همچون تدوین و پایش مطالعات جامع از محصولات صنعت فلزات غیرآهنی به ‌منظور شناسایی چالش‌ها و فرصت‌ها، ارائه راهکارهای مناسب برای مرتفع ساختن چالش‌های صنعت، توسعه متوازن و منظم صنایع فلزات غیرآهنی به منظور بهره‌مندی از فرصت‌های موجود هم از منظر ارتقای سطح تولید و هم از منظر تکمیل زنجیره ارزش (افزایش سهم ارزش افزوده بخش معدن و صنایع معدنی از تولید ناخالص داخلی کشور)، سیاست‌گذاری به منظور ایجاد فضای مطمئن سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی و همچنین فراهم ساختن بستر مناسب برای صادرات رقابتی محصولات صنعت (افزایش درآمدهای صادراتی از محل معادن و صنایع معدنی کشور).

تاسیس شرکت فلزات غیرآهنی ایمیدرو

با استناد به شناسایی نیاز ایجاد نظامی واحد برای نظارت، سیاست‌گذاری و توسعه صنعت فلزات غیرآهنی کشور، سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران به پشتوانه استراتژی‌های توسعه‌ای بخش فلزات غیرآهنی در سند 1414 و جایگاه ویژه این صنایع در برنامه‌های آتی این سازمان، در نظر دارد فعالیت‌های خود در حوزه توانمندسازی صنایع فلزات غیرآهنی را با تاسیس شرکت فلزات غیرآهنی، بیش از پیش ارتقا دهد.

با تشکیل چنین مجموعه‌ای، ایمیدرو قادر خواهد بود تا علاوه بر سیاست‌گذاری، تدوین و اجرای طرح‌های جامع توسعه‌ای در حوزه صنایع فلزات غیرآهنی، چالش‌های این صنعت را شناسایی و به‌ منظور رفع آن‌ها، به‌ویژه در حوزه تامین مواد اولیه و فروش محصولات، اقدامات موثری را با در دست داشتن اختیارات نظارتی و حاکمیتی اتخاذ کند.

بر این اساس، شرکت جدید فلزات غیرآهنی این سازمان، علاوه بر در دست گرفتن دارایی‌های ایمیدرو از شرکت‌های تولیدکننده فلزات غیرآهنی در کشور نظیر شرکت آلومینیوم ایران، شرکت آلومینیوم جنوب و شرکت ملی صنایع مس ایران، ماموریت نظارت بر فعالیت صنایع فلزات غیرآهنی کشور، توسعه این صنعت با ایجاد ظرفیت در بخش‌های مختلف آن، مطالعه همه‌جانبه صنعت با تدوین و پایش طرح‌های جامعی نظیر طرح جامع آلومینیوم، طرح جامع مس، طرح جامع سرب و روی و جذب سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی به منظور تسریع روند توسعه را به دست خواهد گرفت.

 

  • icon
  • تحلیل
  • حمل‌ونقل، انبارداری و ارتباطات, زیرساخت
نقش هیمکو در احداث زیرساخت‌های مکانیزه حمل‌و‌نقل برای محصولات صنایع معدنی و فلزی رویکرد شرکت همراه جاده، ریل، دریا برای توسعه زیرساخت‌های دریایی

بخش معدن و صنایع معدنی کشور سال‌هاست که با چالش‌های گلوگاهی در حوزه حمل‌ونقل دست‌وپنجه نرم می‌کند که این مسئله علاوه بر کاهش بهره‌وری لجستیک و زنجیره‌های تامین، آثار منفی زیست‌محیطی ناشی از استفاده از سیستم‌های ناکارآمد را افزایش داده است. در این میان، شرکت مدیریت بین‌المللی همراه جاده، ریل، دریا (هیمکو) به عنوان یکی از شرکت‌های برجسته در حوزه توسعه زیرساخت‌های لجستیک، در مسیر ایجاد پایانه‌های مکانیزه و بهره‌گیری از فناوری‌های نوین در حوزه حمل‌ونقل گام برداشته است. در این راستا، پروژه کلیدی اسکله و پایانه مکانیزه بارگیری مواد فله معدنی واقع در بندر شهید رجایی در دستور کار این شرکت قرار گرفته‌ است که علاوه بر توسعه ظرفیت حمل‌ونقل و مدیریت بهینه هزینه‌های تولید، با کاهش انتشار آلایندگی‌ها، الگوی موفقی از توسعه پایدار را در صنایع معدنی و فلزی کشور ارائه می‌دهد.

۲۴ آبان ۱۴۰۴
  • تحلیل
  • صنعت
مولفه‌ها و پیش‌نیازهای تحقق یک توسعه تکنولوژیک در صنایع معدنی و فلزی مروری بر مفهوم توسعه فناورانه در حوزه کسب‌و‌کار

در عصر تحولات دیجیتال، توسعه فناورانه به عنوان زیربنای شکل‌گیری اقتصاد دانش‌بنیان، نیازمند ترکیب موثر زیرساخت‌های فیزیکی و دیجیتال، سرمایه انسانی توانمند و سیاست‌گذاری‌های کارآمد و هدفمند است. تجربه کشورهای پیشرو نشان می‌دهد که سرمایه‌گذاری هوشمندانه در تحقیق و توسعه، ارتباط موثر میان صنعت و دانشگاه و تمرکز بر توسعه اکوسیستم‌های نوآوری، نقشی کلیدی در عبور از چالش‌ها و حرکت به سوی آینده‌ای فناورانه دارد. ایران با وجود ظرفیت‌ بالای علمی و پژوهشی برای دستیابی به اکوسیستم فناورانه پویا، نیازمند اصلاح ساختارها، تمرکزگرایی، و ارتقای زیرساخت‌های نهادی و مالی است تا بتواند در مسیر رقابت‌پذیری تکنولوژی‌محور گام بردارد.

۳۰ مهر ۱۴۰۴
  • تحلیل
  • پرورش دام و طیور, پرورش ماهی و ماهیگیری, تولید، هزینه و درآمد ملی, زراعت و باغداری
تحلیل شاخص‌های بخش کشاورزی ایران و روند تغییرات آن‌ها بررسی تبعات ساختار ناکارآمد کشاورزی و الزامات اصلاحات آن

بخش کشاورزی ایران با وجود نقش اساسی در امنیت غذایی و اشتغال، سال‌هاست با چالش‌هایی همچون بهره‌وری پایین آب، الگوی نادرست کشت و ضعف در سیاست‌های حمایتی مواجه است. حدود ۹۰ درصد از منابع آب تجدیدپذیر کشور در این بخش به مصرف می‌رسد، در حالی‌که بهره‌وری آب در آن تنها حدود ۳۰ درصد برآورد می‌شود. فقدان الگوی کشت منطقه‌ای، تداوم یارانه‌های غیرهدفمند، کمبود صنایع تبدیلی، نوسان سیاست‌های صادراتی و نبود آموزش‌های ترویجی، موجب شده‌اند تا کشاورزان در بسیاری از مناطق خشک کشور محصولاتی آب‌بر مانند هندوانه و خربزه کشت کنند؛ محصولاتی که ارزش اقتصادی اندکی در برابر میزان آب مصرفی دارند. در نتیجه، تداوم این روند به تشدید ناترازی منابع، کاهش خودکفایی و اتلاف ثروت ملی منجر شده است. اصلاح الگوی کشت، بازتخصیص منابع و ارتقای بهره‌وری، راهی ضروری برای پایداری، رشد و بازگشت کشاورزی ایران به مسیر توسعه است.

۳۰ مهر ۱۴۰۴
  • تحلیل
  • پرورش دام و طیور, پرورش ماهی و ماهیگیری, تولید، هزینه و درآمد ملی, زراعت و باغداری
روند تغییرات ارزش افزوده بخش کشاورزی ایران در طول سال‌های اخیر بررسی جایگاه و نقش بخش کشاورزی در اقتصاد ایران

ساختار بخش کشاورزی ایران در دهه‌های اخیر دچار دگرگونی‌های عمیقی شده است. این بخش که ستون اصلی امنیت غذایی، اشتغال روستایی و بخشی از تولید ناخالص داخلی کشور به شمار می‌آید، از نظام‌های سنتی تولید به‌تدریج به سوی شیوه‌های مکانیزه‌تر حرکت کرده، اما همچنان از نظر بهره‌وری، فناوری و مدیریت منابع فاصله قابل توجهی از استانداردهای جهانی دارد. محدودیت فزاینده منابع آب، تخریب خاک، خرد بودن اراضی و نوسانات سیاست‌های قیمتی از مهم‌ترین عوامل بازدارنده رشد در این بخش محسوب می‌شوند. در نتیجه، سهم کشاورزی از تولید ناخالص داخلی کاهش یافته و در مورد برخی محصولات اساسی، وابستگی به واردات افزایش یافته است. در مقابل، سیاست‌های توسعه‌ای جدید به ویژه در چارچوب برنامه هفتم توسعه، با هدف افزایش بهره‌وری، ارتقای ضریب خودکفایی و تحقق رشد سالانه ۵.۵ درصدی ارزش افزوده تدوین شده‌اند. با این حال، دستیابی به این اهداف در گرو اصلاح ساختار تولید، نوسازی فناوری، و مدیریت پایدار منابع طبیعی است.

۳۰ مهر ۱۴۰۴
فهرست