همراه با ما آخرین مطالب تحلیل‌های زیرساخت را مطالعه کنید

• تحلیل
• انرژی, زیرساخت

از زمان حفر نخستین چاه نفتی در سال 1287 تا کنون، برخی زیرساخت‌های صنعت نفت و گاز در کشور علی‌رغم تمامی محدودیت‌های بین‌المللی، پیشرفت قابل توجهی را تجربه کرده است. طبق آمارهای ارائه‌شده، حوزه اکتشاف و حفاری به منظور توسعه میادین جدید نفتی و گازی، از عملکرد مناسبی برخوردار نبوده، در حالی که وضعیت حفاری‌های تعمیراتی و تکمیلی نسبتا با ثبات بوده است. مجموع طول خطوط لوله انتقال نفت و گاز کشور حدود 17 هزار کیلومتر گزارش شده که تقریبا معادل 1.3 درصد از طول کل خطوط لوله انتقال نفت و گاز جهان است. همچنین، ایران از 5 پایانه نفتی و گازی در مناطق شمالی و جنوبی کشور برخوردار است که این مسئله ضمن ایجاد پویایی برای بخش انرژی کشور، امکان بهره‌برداری از فرصت سوآپ‌های نفتی و گازی را فراهم آورده است.

• تحلیل
• انرژی, زیرساخت

در حال حاضر، نفت و گاز سهم قابل توجهی از سبد انرژی اولیه دارند. همچنین، این دو حامل انرژی به صورت مستقیم و گسترده‌ای در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند. از این رو، سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های اکتشاف و تولید، انتقال و ذخیره‌سازی نفت و گاز، از اهمیت استراتژیکی برخوردار است. برآورد می‌شود طی سال‌های 2005 تا 2023، سالانه حدود 600 میلیارد دلار در صنایع بالادستی و میان‌‎دستی صنعت نفت و گاز سرمایه‌گذاری شده باشد. این موضوع، رشد قابل توجه در مصرف فلزات آهنی و غیر آهنی را به دنبال داشته است. طبق تخمین‌های صورت‌گرفته، هر ساله حدود 140 میلیارد و 780 میلیون دلار فولاد، 4 میلیارد و 883 میلیون دلار آلومینیوم و یک میلیارد و 703 میلیون دلار نیز مس در توسعه زیرساخت‌های صنعت نفت خام و گاز طبیعی جهان مصرف می‌شود.

• تحلیل
• زیرساخت

تامین انرژی، یکی از مهمترین مسائل روز جهان است. در این راستا، خطوط لوله انتقال نفت خام و گاز طبیعی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار هستند. مجموع طول خطوط انتقال نفت و گاز در جهان به حدود یک میلیون و 828 هزار کیلومتر می‌رسد که بالغ بر سه‌چهارم آن‌ها مربوط به انتقال گاز هستند. حیاتی‌ترین خطوط لوله انتقال نفت و گاز جهان در میانه روسیه و اروپا و همچنین منطقه خاورمیانه قرار دارند که از جمله مهمترین آن‌ها می‌توان به خط لوله انتقال گاز طبیعی یامال اروپا و همچنین «Nord Stram» و همچنین خط لوله انتقال نفت خام «Druzhba» اشاره کرد. آمارها حاکی از آن است که چین و هندوستان در سال‌های اخیر در توسعه خطوط لوله انتقال نفت خام و گاز طبیعی در مقیاس جهانی پیشتاز بوده‌اند. بر اساس آخرین گزارش‌های ارائه‌شده، طول پروژه‌های خط لوله انتقال نفت و گاز در دست ساخت چین و هندوستان به ترتیب حدود 30 هزار و 753 کیلومتر و 16 هزار و 913 کیلومتر است که برآورد می‌شود مجموعا معادل 60.4 درصد از طول کل پروژه‌های در دست ساخت انتقال نفت و گاز در جهان باشد.

• تحلیل
• انرژی, زیرساخت

از زمان شکل‌گیری موج‌های انقلاب صنعتی در جهان، فعالیت‌های مرتبط با اکتشاف و استخراج نفت خام و گاز طبیعی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار شده است. تا کنون حدود 6 هزار و 857 میدان گازی و 9 هزار و 280 میدان نفتی در مناطق مختلف جهان (اعم از خشکی و دریاها) به ثبت رسیده است. تا حدود 4 دهه پیش، تولید نفت خام و گاز طبیعی عمدتا از منابع متعارف در خشکی صورت می‌گرفت. در سال 1980، تقریبا 70 درصد نفت جهان از منابع متعارف (و تقریبا 5 درصد از منابع نامتعارف) میادین نفتی واقع در خشکی به دست آمد. در این سال، حدود 87.3 درصد گاز طبیعی جهان نیز از منابع متعارف میادین گازی در خشکی و مابقی از میادین فراساحلی به دست آمد. بر اساس آخرین گزارش‌های ارائه‌شده، جهان به سمت بهره‌برداری هر چه بیشتر از منابع نامتعارف و همچنین افزایش تولید از میادین فراساحلی رفته است. پیش‌بینی می‌شود تا در افق 2050، این روند ادامه‌دار باشد و سهم منابع نامتعارف از تولید کل نفت خام و گاز طبیعی در جهان به ترتیب به حدود 27 درصد و 33 درصد برسد.

• تحلیل
• انرژی, زیرساخت

تامین پایدار برق، از زمان شکل‌گیری موج‌های صنعتی در جهان، همواره یکی از دغدغه‌های اصلی سیاست‌گذاران حوزه انرژی بوده است. در این راستا، می‌توان به فرانسه اشاره کرد که در طول دهه‌های گذشته، موضوع امنیت انرژی را به صورت جدی دنبال کرده است. این کشور اساس چنین رویکردی را بر توسعه نسبی ظرفیت نیروگاه‌های هسته‌ای و تجدیدپذیر در مقابل نیروگاه‌های مبتنی بر سوخت‌های فسیلی بنانهاد، به طوری که در کمتر از دو دهه سهم سوخت‌های فسیلی در سبد انرژی اولیه فرانسه از حدود 70 درصد به 10 درصد کاهش یافت. بر اساس آخرین گزارش‌های ارائه‌شده، مجموع ظرفیت‌های نیروگاهی نصب‌شده بیش از یک مگاوات در فرانسه حدود 143 گیگاوات بوده است که برآورد می‌شود بالغ بر 87 درصد آن مربوط به نیروگاه‌های هسته‌ای و تجدیدپذیر باشد؛ موضوعی که در سال‌های اخیر به دنبال شدت استهلاک نیروگاه‌های هسته‌ای ناشی از فعالیت بی‌وقفه طی تقریبا 30 تا 40 سال گذشته و کاهش دسترسی به منابع آب ناشی از گرمتر شدن هوا، کشوری را که برای دهه‌ها خالص صادرات برق به اروپا داشته است را به واردکننده خالص برق مبدل ساخت.

• تحلیل
• آسیا و اقیانوسیه, آمریکای شمالی و جنوبی, اتحادیه اروپا, انرژی, زیرساخت

آمارها نشان می‌دهد که بخش قابل توجهی از انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از فعالیت‌های مرتبط با بخش انرژی است. این موضوع باعث شده است تا در سیاست‌گذاری‌های اقلیمی اکثر کشورها، بخش انرژی به خصوص ترکیب سبد عرضه انرژی، در کانون توجه قرار گیرد. «انتشار صفر خالص» از جمله مهمترین سناریوهایی است که مسیر پیش‌روی انتشار گازهای گلخانه‌ای را به نحوی مشخص می‌کند تا تراز انتشار و جذب آن‌ها در اتمسفر برقرار شود. بر اساس این سناریو، میزان تقاضای زغال‌سنگ، نفت و گاز تا سال 2050 به ترتیب باید حدود 90 درصد، 75 درصد و 50 درصد کاهش یابد. در مقابل میزان تقاضای سوخت‌های زیستی مایع کم‌آلاینده و برق نیز باید به ترتیب حدود 185 درصد و 158 درصد افزایش یابد.