گزارش‌ های ساخت و ساز

ارتباطات (Communications) به دلیل آن که نقش کلیدی در انتقال دانش و اطلاعات دارد، یکی از مهمترین موضوعات حال حاضر جهان به شمار می‌رود. اینترنت و تلفن مهمترین فناوری‌هایی هستند که پایه‌های یک ارتباط موثر را شکل می‌دهند و از این رو، سطح دسترسی به آن‌ها همواره مورد توجه سیاست‌گذاران و برنامه‌ریزان بسیاری از کشورها بوده است. ایران از جمله کشورهای در حال توسعه‌ای است که در حوزه دسترسی به اینترنت و تلفن از وضعیت نسبتا مطلوبی برخوردار است. آمارها نشان می‌دهد که در سال ۱۴۰۰، ضریب نفوذ پهن‌باندهای ثابت و متحرک به ترتیب حدود ۱۳.۱ درصد و ۱۱۴ درصد بوده است. همچنین در این سال ضریب نفوذ تلفن‌های ثابت و متحرک نیز به ترتیب حدود ۳۵ درصد و ۱۶۶ درصد بوده است.

در عصر حاضر، زیرساخت‌های حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات «ICT» در بطن فرآیند رشد و توسعه اقتصادی قرار گرفته است. این موضوع برای بسیاری از کشورهای در حال توسعه که اهداف بلندپروازانه اقتصادی را دنبال می‌کنند بسیار حائز اهمیت است. ایران به عنوان کشوری در حال توسعه، طی چند سال اخیر به طور متوسط سالانه حدود ۳ هزار میلیارد ریال صرف توسعه زیرساخت‌های حوزه «ICT» کرده که نتیجه آن افزایش قابل توجه در ظرفیت شبکه ارتباطی کشور بوده است. با توجه به این که مصرف فلزات جزو لاینفکی از توسعه زیرساخت به حساب می‌آید، این مسئله مصرف قابل توجه فلزات را به دنبال داشته است. بر اساس برآوردهای صورت‌گرفته، طی سال‌های ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۱ به طور متوسط حدود ۳۰ میلیون  دلار  فولاد، ۲ میلیون دلار آلومینیوم و ۳ میلیون نیز مس در توسعه زیرساخت‌های حوزه «ICT» کشور به مصرف رسیده است.

در عصر حاضر، با توجه به گسترش کاربرد تکنولوژی در حوزه‌های مختلف، سرمایه‌گذاری در توسعه زیرساخت‌های مرتبط با فناوری اطلاعات و ارتباطات از اهمیت دوچندانی برخوردار شده است. آمارها نشان می‌دهد که میزان سرمایه‌گذاری‌ها در زیرساخت‌های «ICT» طی سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۲۲ رشد تقریبا ۱۱۰ درصدی را تجربه کرده است. این موضوع با توجه به کاربرد فلزات فولاد، آلومینیوم و مس در زیرساخت‌های فناوری اطلاعات و ارتباطات، افزایش قابل توجه در مصرف فلزات را با خود به همراه داشته است. بر اساس برآوردهای صورت‌گرفته در سال ۲۰۲۲، ارزش فولاد، آلومینیوم و مس به کاررفته در توسعه زیرساخت‌های فناوری اطلاعات و ارتباطات به ترتیب حدود ۸۲ میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار، ۹ میلیارد و ۳۰۰ میلیون دلار و ۱۳ میلیارد و ۶۰۰ میلیون دلار بوده است.

امروزه تامین آب به یکی از چالش‌های بزرگ جهان تبدیل شده است و بسیاری از کشورها می‌کوشند تا با دسترسی به منابع آب شیرین و نیز توسعه ظرفیت‌های تصفیه و شیرین‌سازی، در مسیر تضمین تامین پایدار آب خود حرکت کنند. این مسئله در مورد ایران اهمیت بسیار بالایی دارد، زیرا سال‌هاست که کشور با مقوله خشک‌سالی و کمبود منابع آب مواجه است و به نظر می‌رسد که لازم است تا اقدامی جدی برای توسعه زیرساخت‌های تامین آب کشور صورت پذیرد. با توجه به حجم بالای مصرف فلزات در تصفیه‌خانه‌های آب، تاثیر توسعه این ظرفیت‌ها بر بازار فلزات کشور قابل بررسی است.

در حال حاضر، انرژی هسته‌ای ۱۰ درصد از  سبد برق جهان را تشکیل می‌دهد. در واقع توانایی این بخش در تولید الکتریسیته پایدار و قابل اعتماد، آن را به مکملی برای انرژی‌های تجدیدپذیر و جایگزینی مناسب برای سوخت‌های فسیلی تبدیل کرده و از آنجایی که انتشار گازهای گلخانه‌ای را در مقایسه با سایر منابع به حداقل می‌رساند، در استراتژی کم‌کربن بسیاری از کشورها گنجانده شده است.  این امر به ویژه در کشورهایی مانند فرانسه، اسلواکی و بلژیک مشهود است که انرژی هسته‌ای بخش قابل توجهی از عرضه برق را به خود اختصاص می‌دهد. در حالی که اهمیت انرژی هسته‌ای در تولید برق ایالات متحده آمریکا و چین برکسی پوشیده نیست، سهم کمتری از ترکیب برق این کشورها را به خود اختصاص می‌دهد.

از مدت‌ها قبل انرژی هسته‌ای به عنوان یک منبع انرژی قابل اعتماد و مقرون‌به‌صرفه پذیرفته شده و از آن موقع تاکنون به عنوان مکملی برای انرژی‌های تجدیدپذیر نقش شایان توجهی را در رشد اقتصادی پایدار جهان به نمایش گذاشته است. اگرچه در نگاهی اجمالی به نظر می‌رسد که توسعه نیروگاه‌های هسته‌ای به دلیل هزینه‌های سرمایه‌ای بالا برای احداث آن‌ها تقریبا دشوار باشد اما از آنجایی که اتکا به منابع انرژی وارداتی را تا حد قابل توجهی کاهش می‌دهد به انتخابی ارجح در اقتصادهای توسعه‌یافته تبدیل شده است و این کشورها همواره برآنند تا استراتژی‌های توسعه نیروگاه‌های هسته‌ای قابل اعتماد و پایدار را در اهداف کربن‌زدایی خود بگنجانند. البته بررسی‌ها نشان می‌دهد که در برخی اقتصادهای کوچک، پتانسیل مالی محدود، روند توسعه نیروگاه‌های هسته‌ای را برای آن‌ها چالش‌برانگیز کرده است.

از زمان شروع تمدن‌های بشری تاکنون، زیرساخت‌های شهری عضو جدایی‌ناپذیر توسعه شهرها بوده‌اند و امروزه توسعه‌یافتگی شهرها بسیار به میزان برخورداری از زیرساخت‌های شهری بستگی دارد. پل‌های شهری و هوایی و تقاطع‌‎های غیرهمسطح، به عنوان ارتباط‌دهنده بین دو نقطه از شهر، بخشی از این زیرساخت‌ها به شمار می‌آیند. وجود این سازه‌ها موجب تسهیل تردد خودروها و افراد در سطح شهر و نظم و ساماندهی ترافیک شهری می‌شوند. با توجه به رشد شهرنشینی و تراکم بالای جمعیت در شهرها، پل‌های شهری و هوایی و تقاطع‌‎های غیرهمسطح در توسعه اقتصاد شهری نیز نقش بسزایی ایفا می‌کنند و یکی از مباحث مهم در مهندسی شهرسازی به شمار می‌آیند. یکی از پارامترهای اساسی در ساخت پل‌های شهری و هوایی و تقاطع‌‎های غیرهمسطح برخورداری از دوام و پایداری است که موجب استفاده از فلزات در ساخت آن‌ها می‌شود. بنابراین احداث این زیرساخت‌ها را می‌توان از منظر فلزات مصرف‌شده در آن‌ها مورد بررسی قرار داد.

امروزه خیابان‌ها، معابر و بزرگراه‌ها یکی از بخش‌های اصلی بافت‌های شهری را تشکیل می‌دهند. در واقع طراحی مناسب و استاندارد معابر شریانی یک شهر تاثیر زیادی بر عملکرد و بهره‌وری شبکه حمل‌ونقل آن می‌گذارد. در احداث زیر‌ساخت‎‌های مربوط به معابر و بزرگراه‌ها تجهیزات و لوازم مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرند. تابلوهای راهنمایی، گاردریل‌‍‌ها، دوربین‌های نظارت و چراغ‌های راهنمایی از جمله تجهیزاتی هستند که به منظور افزایش ایمنی، ارتقای بهره‌وری حمل‌ونقل و نظارت بر رعایت قوانین، در کنار معابر شریانی شهرها نصب می‌شوند. با توجه به ساختار فلزی این تجهیزات و تعداد بالای آن‌ها در شهرها، تاثیر توسعه بزرگراه‌ها و معابر شریانی شهرها بر بازار فلزات کشور قابل بررسی است.

امروزه بسیاری از افراد در دنیا به زندگی در محیط‌های شهری گرایش دارند، زیرا در محیط‌های شهری امکانات رفاهی، اجتماعی، فرهنگی و تفریحی بیشتری برای بهتر گذراندن زندگی وجود دارد. البته، با افزایش جمعیت در شهرها، تقاضا برای کالاها و خدمات نیز به‌شدت افزایش می‌یابد و بنابراین فرصت مناسبی را برای اشتغال‌زایی در شهرها فراهم می‌کند و تمایل به زندگی شهری را افزایش می‌دهد. اگرچه زندگی در شهرها مزایای فراوانی دارد، توسعه‌نیافتگی متناسب شهرها و زیرساخت‌های شهری منجر به بروز مشکلات متعددی می‌شود. بررسی‌ها نشان می‌دهد که اگرچه نرخ شهرنشینی در کشور هم‌تراز با کشورهای توسعه‌یافته است، زیرساخت‌های شهری متناسب با آن شکل نگرفته‌اند. مرتفع ساختن مشکلات زیرساخت‌های شهری نیازمند برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری است.

سیر تحولات زندگی بشر موجب افزایش شهرنشینی در جهان شده است، به طوری که امروزه بیش از نیمی از جمعیت جهان در شهرها زندگی می‌کنند. با توجه به این رشد شهرنشینی، ایجاد زیرساخت‌های شهری برای بهبود و ارتقای سطح کیفیت زندگی شهری بسیار اهمیت دارد و برخورداری از کلیه امکانات رفاهی و تفریحی در شهرها و کلان‌شهرها یکی از شاخص‌ها برای توسعه‌یافتگی شهرها در نظر گرفته می‌شود. زیرساخت‌های شهری طیف وسیعی از امکانات و زیرساخت‌های حمل‌ونقل، بوستان‌ها و فضاهای شهری و ساختمان‌های با کاربری تفریحی و فرهنگی را در بر می‌گیرند. پایداری و استقامت این زیرساخت‌ها به عنوان یک پارامتر مهم موجب شده است تا در احداث آن‌ها فلزات بسیار کاربرد داشته باشند و توسعه زیرساخت‌های شهری محرکی برای بازار فلزات کشور محسوب شود.

سیستم حمل‌ونقل ریلی از جایگاه بسیار مهمی در روند توسعه اقتصادی و صنعتی کشور برخوردار است. این سیستم، به سبب امنیت و ظرفیت بالا و هزینه پایین‌تر نسبت به سایر روش‌ها، بخش قابل توجهی از حمل بار و مسافر در کشور را به دوش می‌کشد. بدیهی است که یکی از مهم‌ترین زیرساخت‌های لازم برای توسعه سیستم حمل‌ونقل ریلی، احداث ایستگاه‌های حمل مسافر و جایگاه‌های بارگیری واگن‌هاست. این زیرساخت‌ها غالبا شامل ساختمان‌ها و تاسیساتی بزرگ می‌شوند و از این رو، بدیهی است که احداث این ساختمان‌ها موجب رشد قابل توجه مصرف فلزات در کشور خواهد شد.

سیستم حمل و نقل ریلی یکی از پاک‌ترین، سریع‌ترین و ارزان‌ترین روش‌های حمل‌ونقل افراد و کالا در جهان است. همه کشورهای صنعتی شبکه‌های راه‌آهن توسعه‌یافته‌ای دارند که در تمام نقاط کشورشان گسترش یافته است. در کشور ما نیز به عنوان کشوری که در مسیر توسعه ظرفیت‌های صنعتی حرکت می‌کند، توسعه خطوط ریلی اهمیت ویژه‌ای دارد، زیرا عنصری کلیدی در ایجاد یک سیستم حمل‌ونقل پایدار برون‌شهری مسافر و بار به شمار می‌آید. از اهمیت مصرف فلزات در احداث این زیرساخت‌ها به دلیل لزوم برخورداری از دوام و استحکام بالا نمی‌توان غافل بود. بنابراین می‌توان نقش فلزات اساسی را از جنبه ارزش مصرفی آن‌ها بررسی کرد.