مشاهده بیشتر
در عصر کنونی، افزایش روزافزون جمعیت موجب افزایش تقاضا برای مواد غذایی شده است. با توجه به محدویتها در حوزه توسعه صنعت کشاورزی، افزایش بهرهوری در این صنعت از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. در سراسر جهان از کودها و ضدآفتها به منظور بالا بردن کیفیت محصولات غذایی استفاده میشود. کودها و ضدآفات، با افزایش بهرهوری و حاصلخیزی خاک، راندمان تولید محصولات غذایی را افزایش میدهند و زمینه را برای توسعه صنعت کشاورزی فراهم میآورند. از این رو، رشد تولید کودها و ضدآفات یکی از عوامل کلیدی در توسعه بخش کشاورزی محسوب میشود. با توجه به خاصیت شیمیایی این کودها، لازم است در بستهبندی آنها از مواد مناسبی استفاده شود که از پایداری مناسبی در مقابل عوامل فیزیکی و شیمیایی برخوردار باشند.
تامین پایدار قطعات یدکی عاملی اثرگذار در کاهش خسارات ناشی از خرابی ماشینآلات و تجهیزات به شمار میرود. اغلب واحدهای تولیدی فعال در صنایع ساختمانی نیز به عملکرد ماشینآلات خود وابسته هستند و از این رو، تولید داخلی و تامین قطعات یدکی این تجهیزات گامی بلند برای رشد تولیدات و نیز کاهش نیاز این صنایع به کشورهای خارجی خواهد بود. فلزاتی نظیر فولاد، آلومینیوم و مس عناصر اصلی ساخت قطعات یدکی ماشینآلات را تشکیل میدهند و به همین دلیل، تاثیر توسعه صنایع ساختمانی بر بازار فلزات کشور را میتوان از منظر قطعات یدکی مصرفی در این صنعت نیز مورد بررسی قرار داد.
تجارت، اساس و بنیان رشد و پیشرفت هر جامعه به شمار میآید و از دو بخش مهم صادرات و واردات تشکیل شده است. در بازارهای امروز، فرایند فراهم کردن کالاها و محصولات از درگاههای وارداتی نقش مهمی را در توسعه اقتصادی کشورها، خصوصا کشورهای کمتر توسعهیافته، ایفا میکند. اگرچه در بسیاری موارد از آثار نامطلوب واردات بر صنعت و شرایط اقتصادی سخن به میان میآید، با پایش و برآورد صحیح کالاهای وارداتی، میتوان از واردات به عنوان راهی برای توسعه صنایع و رشد تولید ناخالص داخلی استفاده کرد. واردات کالاهایی که بیشتر در خط تولید به کار گرفته میشوند، از جمله کالاهای سرمایهای و واسطهای، موجب کاهش هزینههای تولید، ایجاد فضای رقابتی و افزایش بهرهوری میشود. با این حال، بررسی آمارهای محصولات وارداتی کشور در سالهای اخیر نشاندهنده واردات کالاها با ارزش افزوده بالاتر است.
قرار گرفتن محصولات پروتئینیای مانند گوشت مرغ و تخممرغ در سبد غذایی خانوادههای ایرانی موجب شده است تا در سالهای اخیر تولید این محصولات در کشور بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد. با توجه به تقاضای بالایی که برای گوشت مرغ و تخممرغ در کشور وجود دارد، تولید این محصولات به شیوه سنتی نمیتواند به طور کامل پاسخگوی نیاز کشور باشد. در حال حاضر، روشهای صنعتی برای پرورش مرغ و تولید محصولات پروتئینی در سطح انبوه استفاده میشوند. توجه به مسائل بهداشتی داخل محوطه مرغداریها و جلوگیری از تلفات مرغ به سبب آلودگی محیط موجب استفاده از فلزات در احداث سالنهای مرغداری و تجهیزات آنها شده است. بدیهی است که توسعه این واحدها در کشور محرکی برای بازار فلزات کشور محسوب میشود.
اقتصاد جهان در سالهای اخیر تحولات عجیبی را تجربه کرده است. عواملی مانند تحولات و بحرانهای سیاسی و شیوع ویروس کرونا موجب شدهاند که شاخصهای اقتصادی جهان روندی پرفرازونشیب را طی کنند. البته میزان تاثیرپذیری اقتصاد هر کشور از تکانهها و عوامل بیرونی، بسته به ساختارهای تشکیلدهنده و منابع اصلی درآمد، متفاوت است. ایران نیز، به عنوان کشوری درحالتوسعه، اقتصادی وابسته به نفت و درآمدهای حاصل از فروش آن دارد و عرضه و تقاضای نفت در جهان به سبب رخداد بحران یا رونق تولید میتواند رشد اقتصادی کشور را تحت تاثیر قرار دهد. این مسئله موجب آسیبپذیری و شرایط پرنوسان اقتصاد ایران در سالهای اخیر شده است.
نرخ ﻣﺸﺎرﮐﺖ اقتصادی جزو مهمترین ﺷﺎﺧﺺﻫﺎي ارزﯾﺎﺑﯽ ﺑﺎزار ﮐﺎر و شرایط کلی اﻗﺘﺼﺎد ﯾﮏ ﮐﺸﻮر است. نرخ مشارکت اقتصادی حاصل نسبت جمعیت فعال (شاغل و بیکار) به جمعیت در سن کار است. جمعیت فعال نیز از جمع شاغلان و بیکاران (افراد جویای کار) به دست میآید. بالای بودن این شاخص، بیانگر اشتغال درصد بالایی از جمعیت کشور و نسبت پایین آن حاکی از بیکاری بخش زیادی از جمعیت به دلایلی همچون وضعیت اقتصادی و فرهنگی، بیمیلی به کار یا ناتوانی در کار کردن است. تغییرات در نرخ مشارکت نیروی کار پیامدهای اقتصادی و اجتماعی قابل توجهی به همراه دارد. نرخ مشارکت نیروی کار کمتر منجر به تولید ناخالص داخلی (GDP) کمتر و درآمدهای مالیاتی کمتر میشود و میتواند هزینههای زیادی برای کشور به دنبال داشته باشد.
در جوامع امروزی، نمیتوان رشد و رونق اقتصادی کشوری را بدون حضور موثر آن در بازارهای جهانی تصور کرد و صادرات به عنصری جداییناپذیر از یک اقتصاد موفق بدل شده است. این موضوع برای کشوری مانند ایران، که در مسیری پرپیچوخم گام برمیدارد که سیاستگذاریهای داخلی از یک سو و فشارها و تحریمهای خارجی از سویی دیگر به سختیِ راه میافزایند، مسئلهای چالشبرانگیز اما حیاتی به شمار میآید. از این رو، میبایست به دنبال شرایطی مناسب برای نقشآفرینی بیشتر در این حوزه و به دنبال آن، بهبود شرایط اقتصادی کشور بود. شاید بتوان گفت که این مهم در چند فرصت محدود اما با پتانسیل بالا قابل دستیابی است و ضرورت دارد که به این بخش از اقتصاد کشور توجهی ویژه شود.
توسعه ورزش از جایگاه ویژهای در بهبود عملکرد نیروی انسانی و در نتیجه افزایش بهرهوری اقتصادی در بخشهای تولیدی و خدماتی برخوردار است. در این راستا سرمایهگذاری در زیرساختهای ورزشی به عنوان مهمترین بخش در توسعه ورزش مورد توجه قرار میگیرد. در کشورهای توسعهیافته که امروزه ورزش در آنها به یک صنعت درآمدزا و سودآور تبدیل شده است، بخش عمدهای از منابع مالی مورد نیاز جهت سرمایهگذاری در زیرساختهای ورزشی از سوی بخش خصوصی تامین میشود. این درحالی است که در ایران به عنوان کشوری در حال توسعه، بخش عمده این منابع را دولت تامین میکند که این مسئله به دلیل افزایش فشارهای اقتصادی در سالهای اخیر، باعث بروز مشکلاتی در توسعه زیرساختهای ورزشی کشور شده است.
«میزان مراجعه پزشکی و مصرف داروی ایرانیان، چند برابر استانداردهای جهانی است.» همین یک قلم حقیقت آماری، شرایط سلامت و درمان کشور را فراتر و مفصلتر از هر گزارش تحلیلی شرح میدهد. در بررسی آمارها گفته میشود، سرانه کلی مصرف دارو در ایران سه برابر استاندارد جهانی است و ما در آسیا پس از چین بزرگترین مصرفکننده دارو به حساب میآییم. هر ایرانی به طور متوسط در طی یک سال ۳۳۹ بار دارو مصرف میکند رقمی که معادل با چهار برابر آمار جهانی است. همه این آمارها گواه این حقیقت تلخ است که ایران در حوزه سلامت با چالشهای مهمی دست و پنجه نرم میکند.
موضوع انتشار گازهای گلخانهای ناشی از فعالیتهای صنعتی و تبعات زیستمحیطی آن، قریب به یک دههای میشود که ریلگذاریهای اقتصادی و غیراقتصادی بسیاری از کشورها را دچار تغییر و تحول کرده است. در این راستا، مفهوم «انتقال انرژی» که بر استفاده از انرژیهای پاک به جای سوختهای فسیلی تاکید دارد، به یک اصل در عرصه سیاستگذاریهای کلان تبدیل شده است. موضوع انتقال انرژی، برای ایران به دلیل شدت نسبتا بالای آلایندگی کشور در مقیاس جهانی و همچنین وابستگی شدید اقتصادی به درآمدهای حاصل از فروش سوختهای فسیلی از اهمیت دوچندانی برخوردار است. مروری بر گزارشهای ارائهشده حاکی از آن است که در طول دهههای گذشته، توسعه ظرفیت نیروگاههای تجدیدپذیر در کشور متناسب با هدفگذاریهای انجامشده در برنامههای پنجساله توسعه اقتصادی پیش نرفته است. با این حال، امید میرود با اجرایی شدن ابتکار تابلوی برق سبز و رشد سرمایهگذاریها در انرژیهای تجدیدپذیر، مسیر هموارتری برای دستیابی به ظرفیت ۴۹ گیگاوات نیروگاههای بادی و ۷۱ گیگاوات نیروگاههای خورشیدی کشور تا پایان برنامه پنجساله هفتم توسعه اقتصادی ایجاد شود.
صنعت برق یکی از زیرساختهای حیاتی در توسعه اقتصادی، اجتماعی و صنعتی کشورها به شمار میآید و در شرایطی که جهان به سمت برقی شدن و استفاده گسترده از برق در حوزههای مختلف حرکت میکند، این صنعت از اهمیت دوچندانی برخوردار شده است. صنعت برق یکی از با قدمتترین صنایع در ایران به شمار میآید که در سالهای گذشته عمدتا بر پایه منابع سوخت فسیلی توسعه یافته و نقشی کلیدی در توسعه صنعتی کشور ایفا کرده است. در حالی که امروز ظرفیت نیروگاهی کشور از مرز ۹۴ هزار مگاوات عبور کرده و یکی از بزرگترین شبکههای برق در خاورمیانه به شمار میآید، صنعت برق با چالشهای گلوگاهی بسیاری مواجه شده است، به طوری که در گذار به برقی شدن، این صنعت پاسخگوی نیاز کشور نیست. وابستگی شدید به سوختهای فسیلی، نبود سرمایهگذاری کافی در استخراج گاز طبیعی، راندمان پایین نیروگاهها، ناترازی تولید و مصرف برق و فرسودگی شبکه توزیع و انتقال در کنار سیاستگذاریهای نامناسب جذب سرمایه برای توسعه، برخی از چالشهای صنعت برق محسوب میشوند. به نظر میرسد که تمرکز بر مرتفع کردن این چالشها فرایندی پیچیده و زمانبر و نیازمند سرمایهگذاری هدفمندتری است که این موضوع حرکت در مسیر همگام شدن با تحولات جهانی را دشوار میکند.
مبلمان از جمله تاثیرگذارترین عناصر دکوراسیون داخلی به شمار میرود که در تمام فضاهای خانگی، کاری، تجاری، تفریحی و ... کاربرد دارد. تغییر سبک زندگی در ایران طی دهههای اخیر مبلمان خانگی و اداری را از کالاهایی تجملاتی به یک نیاز مهم تبدیل کرده و به همین دلیل، تقاضای فراوانی برای انواع محصولات تولیدی صنعت مبلمان ایجاد شده است. این صنعت از قدمتی طولانی در ایران برخوردار است. بخش زیادی از محصولات این صنعت از جنس فلزات اساسی ساخته میشوند و به همین دلیل، توسعه این صنعت میتواند رشد قابلتوجهی را در مصرف فلزات در کشور پدید آورد.
