همراه با ما آخرین مطالب تحلیل‌های انرژی را مطالعه کنید

• تحلیل
• انرژی, صنایع خودروسازی

به لحاظ تاریخی، صنعت خودرو یکی از بزرگترین بازارهای مصرف انرژی در جهان به شمار می‌رود و با توجه به این که برای تامین انرژی مورد نیاز خود تا حد زیادی به سوخت‌های فسیلی متکی بوده است، عامل محرکی در تقاضای روبه‌رشد نفت تلقی می‌شود. با حرکت جهان به سمت منابع انرژی پایدار، وسایل نقلیه زمینی با چالش‌هایی در انتقال از سوخت‌های فسیلی به سمت سوخت‌های جایگزین مواجه هستند، بنابراین نفت همچنان بیش از 90 درصد از سوخت مورد نیاز خودروها را تامین می‌کند، این در حالی است که وسایل نقلیه الکتریکی به عنوان محرک اصلی تقاضا برای الکتریسیته در آینده‌ ظاهر شده‌اند. در حالی که تقاضای الکتریسیته وسایل نقلیه عددی بالغ بر 134 تراوات ساعت را در سال 2023 به ثبت رسانده، اما براساس سناریوی انتشار صفر انتظار می‌رود که از مرز 1.7 هزار تراوات ساعت نیز در سال 2030 فراتر رود.

• تحلیل
• انرژی

امنیت انرژی در جهان، همواره به عنوان یک مسئله استراتژیک در نظر گرفته شده، این در حالی است که همگام با پیشرفت جوامع و روند جهانی شدن «Globalization»، اقتصاد جهانی و بازارهای انرژی شاهد پیدایش ریسک‌های ژئوپلیتیکی بوده که هر یک به نحوی بازارهای نفت و گاز طبیعی را تحت تاثیر قرار داده‌اند. سال 1973، یکی از بزرگترین بحران‌های نفتی جهان تا به امروز (به دلیل بالا گرفتن منازعات نظامی میان برخی کشورهای عربی و رژیم صهیونیستی) کلید خورد که تقریبا 7 سال به طول انجامید و سبب شد تا قیمت جهانی نفت تقریبا 6 برابر شود. سال‌های 2022 و 2023 نیز با آغاز نبرد نظامی روسیه و اوکراین و همچنین حمله رژیم صهیونیستی به غزه، به دلیل کاهش قابل ملاحظه صادرات نفت و گاز طبیعی روسیه به اتحادیه اروپا و مختل شدن روند تولید و صادرات گاز طبیعی در منطقه خاورمیانه، مجددا بازارهای انرژی در مقیاس جهانی تا حدی متلاطم شد، با این حال، تاثیر ریسک‌های ژئوپلیتیکی اخیر بر بازار انرژی نسبت به دوره‌های قبل محدودتر شده است. واقعیت آن است که در طول بحران‌های نفتی گذشته، جامعه جهانی به سمت پویایی بیشتر (به خصوص در زمینه تامین و مصرف انرژی) رفته است؛ این مسئله عمدتا به این خاطر است که وقوع بحران‌های نفت و گاز طبیعی در بلندمدت، هم به تامین‌کنندگان و هم به مصرف‌کنندگان انرژی خسارت جدی وارد می‌کند.

• تحلیل
• انرژی, صنعت, معدن

به طور کلی، رقابت‌پذیری توانایی یک کشور را در تولید کالاها و ارائه خدمات نشان می‌دهد، به طوری که سازمان‌ها و بنگاه‌های اقتصادی بتوانند با همتایان خود به رقابت بپردازند، در شرایط مختلف سودآوری خود را حفظ کنند و سهم خود را از بازارهای داخلی و جهانی ارتقا دهند. این مسئله به عوامل و پارامترهای مختلفی بستگی دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به نهادها و زیرساخت‌ها، فضای مناسب سیاسی، اقتصادی و آموزشی، دسترسی به سطح مناسبی از فناوری و برخورداری از اکوسیستم‌های نوآوری و خلاقیت اشاره کرد. بررسی شاخص‌های مختلف گواه این مسئله است که رقابت‌پذیری صنایع معدنی و فلزی ایران، با وجود مزیت‌های رقابتی فراوان در سطح نسبتا پایینی قرار دارد و ارتقای آن مستلزم تحولات اساسی در دیدگاه‌ها به توسعه است.

• تحلیل
• انرژی, زیرساخت

نیروگاه‌های پیشرفته هلند در حال حاضر با ارائه یک منبع برق قابل اعتماد و متنوع، رشد صنعتی و نوآوری را در این کشور سرعت می‌بخشد و نقش شایان توجهی در توسعه اقتصادی این کشور ایفا می‌کند. اگرچه به لحاظ تاریخی ترکیب برق این کشور تحت سلطه زغال‌سنگ و گاز طبیعی بوده، اما در راستای سیاست‌های بلندپروازانه در راستای کاهش ردپای کربن و امنیت انرژی در جهان، این کشور گذار قابل توجهی به سمت اقتصاد کم‌کربن و منابع انرژی تجدیدپذیر سوق داده است و آمارها حاکی از آن هستند ترکیب برق این کشور از منابع مختلفی از جمله زغال‌سنگ (39 درصد)، نفت (یک درصد)، گاز طبیعی (15 درصد)، انرژی هسته‌ای (3 درصد) و منابع انرژی تجدیدپذیر (42 درصد) تشکیل شده است.

• تحلیل
• آسیا و اقیانوسیه, آمریکای شمالی و جنوبی, اتحادیه اروپا, انرژی

گرایش فزاینده به بهره‌گیری از هیدروژن به عنوان حامل انرژی پاک و بازیگر کلیدی در گذار به آینده انرژی پایدار، چشم‌انداز تجارت جهانی این گاز صنعتی را امیدوارکننده‌تر از قبل ساخته است، به طوری که کشورهای با پتانسیل‌های انرژی تجدیدپذیر با سرمایه‌گذاری در تولید هیدروژن کم‌کربن، رشد قابل توجهی در صادرات و اقتصاد خود تجربه خواهند کرد و کشورهای با منابع انرژی تجدیدپذیر محدود نیز با وارد کردن هیدروژن از مزایای امنیت انرژی در اقتصاد خود بهره خواهند برد. براساس پیش‌بینی‌های آژانس بین‌المللی انرژی، انتظار می‌رود که بیش از 15 میلیون تن هیدروژن کم‌کربن تا سال 2030 در سراسر جهان صادر شود که آمریکای لاتین و استرالیا بیش از نیمی از آن را به خود اختصاص خواهند داد.

• تحلیل
• انرژی, صنعت, محصولات میانی فولاد خام

نظر به روند کربن‌زدایی از فعالیت‌های اقتصادی در جهان، گسترش استفاده از هیدروژن سبز به جای سایر عوامل کاهنده مبتنی بر کربن در تولید آهن‌اسفنجی، به عنوان یک راهکار برای کربن‌زدایی از صنعت فولاد دنبال می‌شود. آمارها نشان می‌دهند که سالانه حدود 5 میلیون و 300 هزار تن هیدروژن در صنعت فولاد به مصرف می‌رسد که البته به دلیل سهم بالای سوخت‌های فسیلی در تولید هیدروژن در شرایط فعلی، نمی‌توان آن را چندان در راستای کربن‌زدایی از صنعت فولاد در نظر گرفت. تحقق صنعت فولاد سبز بر پایه هیدروژن مستلزم آن است که هیدروژن مصرفی در صنعت فولاد با استفاده از فناوری الکترولیز تولید شده و برق مورد نیاز آن نیز به صورت کامل از نیروگاه‌های تجدیدپذیر تامین شده باشد، موضوعی که تا زمان بالا بودن هزینه‌های تولید و عرضه هیدروژن الکترولیتی و برق تولیدشده از منابع تجدیدپذیر میسر نخواهد بود.