با تحلیل‌های‌ما، مطمئن تصمیم بگیرید...

صنعت لوازم خانگی یکی از مهم‌ترین صنایع و مصرف‌کنندگان بزرگ فلز در جهان به شمار می‌رود. توسعه و تولید صنعت لوازم خانگی، از چندین منظر، می‌تواند باعث رشد بازار تقاضای فلزات مختلف شود. در وهله نخست، توسعه این صنعت از لحاظ محل احداث ساختمان و تامین زیرساخت‌ها، تجهیزات، قطعات و تاسیسات مورد نیاز، تقاضای قابل‌توجهی را برای فلزات اساسی ایجاد خواهد کرد. به این میزان باید ارزش فلزاتی را نیز افزود که در ساخت انواع لوازم خانگی مصرف می‌شوند. بخش‌های مختلفی مانند بدنه و قطعات لوازم خانگی از جنس فلزات مختلف ساخته می‌شوند، به طوری که در لوازم خانگی بزرگ حدود ۶۳ درصد و در لوازم خانگی کوچک حدود ۵۵ درصد از وزن دستگاه به فلزات اختصاص دارد.

بشر از ابتدای حیات خود از ابزارها و وسایل مختلفی برای رفع نیازها و تسهیل زندگی خود استفاده می‌کرده است. این ابزارها به مرور زمان و با رشد  سطح دانش و تکنولوژی، تکامل یافته و پیشرفت کرده‌اند، به طوری که امروز بازار لوازم خانگی جهان به بازاری بزرگ و رقابتی تبدیل شده است که تولیدکنندگان می‌کوشند با طراحی محصولات جدید و تطبیق آن‌ها با آخرین تکنولوژی‌های روز، مشتریان بیشتری را از سراسر جهان جذب کنند. در حال حاضر، صنعت لوازم خانگی از جمله بخش‌های بزرگ اقتصاد جهان به شمار می‌آید که رشد تقاضا و رونق تولیدات آن می‌تواند طیف گسترده‌ای از صنایع مرتبط را با خود به حرکت درآورد. صنعت لوازم خانگی ایران از جمله صنایع قدیمی کشور به شمار می‌آید. با این حال و به رغم وجود پتانسیل‌های فراوان موجود در ایران، این صنعت هیچ‌گاه نتوانسته است به جایگاهی شایسته در صادرات کشور دست یابد. با توجه به مصرف بالای فلزات در تولید لوازم خانگی، صنایع معدنی و فلزی از جمله صنایعی هستند که همگام با افزایش صادرات و رونق تولیدات لوازم خانگی رشد خواهند یافت.

شکل‌گیری روند گذار انرژی در مقیاس جهانی، بازار بسیاری از منابع و حامل‌های انرژی را دستخوش تغییر قرار داده و منجر به افت تقاضا برای منابع و حامل‌های انرژی آلاینده و در طرف مقابل، افزایش تقاضا برای انرژی‌های پاک شده است. این موضوع برای ایران از طرفی به عنوان تهدید و از طرفی به دلیل برخورداری از پتانسیل‌های لازم برای تولید هیدروژن به عنوان فرصتی کم‌نظیر تلقی می‌شود. با این حال، گزارش‌ها نشان می‌دهند که تا کنون اقدام جدی‌ای برای پایه‌گذاری و توسعه صنعت هیدروژن در ایران صورت نگرفته است و تولید سالانه هیدروژن در کشور به هیدروژن تولیدشده به عنوان محصول جانبی صنایع پتروشیمی محدود می‌شود که از جمله مهمترین دلایل آن می‌توان به بالا بودن هزینه تولید هیدروژن در کشور تحت تاثیر تحریم‌های اقتصادی اشاره کرد.

انرژی هسته‌ای به عنوان یکی از اجزای حیاتی برای افزایش امنیت انرژی از اواسط قرن بیستم در جهان معرفی شد و سهم آن از سبد انرژی به تدریج افزایش یافت. اگرچه افزایش نگرانی‌های مرتبط با حوادث هسته‌ای در طول قرن اخیر به عنوان مانعی برای توسعه زیرساخت‌های هسته‌ای در جهان ظاهر شده و به کاهش سرمایه‌گذاری در این بخش دامن زده اما ضرورت تنوع بخشیدن به سبد انرژی پس از همه‌گیری کرونا و رویدادهای ژئوپلیتیکی حال حاضر در اروپا اهمیت این بخش را در حفظ امنیت انرژی بیش از پیش افزایش داده است. انرژی هسته‌ای به عنوان دومین منبع انرژی کم‌کربن نقش قابل توجهی در انتقال به آینده انرژی ایفا می‌کند و گزارش‌های آژانس بین‌المللی انرژی نیز حاکی از آن هستند که در حال حاضر این بخش از انتشار ۲۴.۴ و ۲۱.۴ گیگاتن دی‌اکسیدکربن در ایالات متحده آمریکا و کشورهای اروپایی جلوگیری می‌کند.

توسعه زیرساخت‌ها یکی از عوامل مهم در بالا بردن سطح زندگی مردم و توسعه صنعتی و اقتصادی کشورها محسوب می‌شود. تجهیزات زیرساختی تجهیزاتی هستند که به نوعی در احداث زیرساخت‌ها به مصرف می‌رسند. با توجه به شرایط کشورهای همسایه ایران که اغلب آن‌ها در مرحله توسعه زیرساخت‌های شهری و صنعتی خود به سر می‌برند، به‌راحتی می‌توان دریافت که چه بازار بزرگی پیشِ‌روی صنایع تولیدکننده تجهیزات زیرساختی کشور وجود دارد. اغلب تجهیزات زیرساختی، نظیر تانکرها، مخازن و لوله‌ها، از جنس فلزات به‌خصوص فولاد ساخته می‌شوند و به همین دلیل، سالانه میزان قابل‌توجهی از فلزات مختلف در قالب تجهیزات زیرساختی به کشورهای دیگر صادر می‌گردد.

در چند دهه گذشته، توسعه دانش و فناوری‌، پیشرفت‌های قابل توجهی را در حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات به دنبال داشته که این مسئله، تحولات شگرفی را در الگوهای حیات بشر، محیط کسب‌وکار، فعالیت‌‌های صنعتی و حتی شکل حکمرانی دولت‌ها ایجاد کرده است. ظهور مفاهیم نوینی مانند انقلاب صنعتی چهارم، تحول دیجیتال و دولت‌های الکترونیک همگی بر پایه فناوری‌های جدید حوزه ارتباطات صورت گرفته است. امروزه به جرات می‌توان گفت ارتباط مستقیمی میان سطح توسعه‌یافتگی زیرساخت‌های ارتباطی با عملکرد و رقابت‌‌پذیری اقتصادی کشورها وجود دارد. از طرفی نیز باید به این نکته توجه داشت که توسعه زیرساخت‌های یاد شده با توجه به تجهیزات و تاسیسات مورد نیاز، محرکی برای بازار مصرف فلزات به شمار می‌آید. نگاهی به آمارهای ایران نشان می‌دهد اگرچه در سال‌های اخیر توسعه قابل توجهی در زیرساخت‌های ارتباطی کشور صورت گرفته است اما کماکان فاصله قابل ملاحظه‌ای میان با کشورهای توسعه‌یافته جهان وجود دارد. تصویر «تلفن سکه‌ای» روی جلد سمبلی از  رشد و پیشرفت ناکافی زیرساخت‌های ارتباطی کشور است، موضوعی که در رابطه مستقیمی با «قطع و وصل» کانال‌های تجاری و اقتصادی ایران با جهان است و تداوم یافتن آن می‌تواند ریسک‌های قابل توجهی را متوجه فعالیت بنگاه‌های اقتصادی و صنایع مختلف کشور کند.