با تحلیل‌های‌ما، مطمئن تصمیم بگیرید...

«اقتصاد چرخشی»، مفهومی است که در راستای ایجاد پایداری زیست‌محیطی-اقتصادی شکل گرفته است. این مفهوم بر ساماندهی فعالیت‌های اقتصادی کنونی به منظور حفظ ذخایر و منابع طبیعی در بلندمدت برای نسل‌های آتی، به نحوی که خللی در وضعیت موجود ایجاد نشود، تاکید دارد. مفهوم «اقتصاد چرخشی» بر اصول چهارگانه‌ای استوار است که از میان آن‌ها، بازیافت پسماندها عنصر کلیدی محسوب می‌شود. صنعت فولاد از جمله صنایعی است که پتانسیل فوق‌العاده بالایی برای ایفای نقش در حرکت جهان به سمت یک اقتصاد چرخشی دارد. آمارها نشان می‌دهد که در حال حاضر، تقریبا ۳۰ درصد فولاد جهان با استفاده از قراضه و مابقی با به‌کارگیری سنگ‌آهن تولید می‌شود. با این حال برآورد می‌شود که سهم قراضه در صنعت فولاد تا سال ۲۰۵۰، رشد کند و در بهترین حالت خود به نزدیک ۵۰ درصد برسد.

دانمارک یکی از اقتصادهای توسعه‌یافته و پیشرفته جهان به شمار می‌آید که از حیث سرانه تولید ثروت از شرایط مناسبی برخوردار بوده و در رده‌های بالاتر از کشورهایی نظیر فرانسه و آلمان قرار می‌گیرد. اقتصاد این کشور تا قرن هجدهم متکی بر بخش کشاورزی بود اما تحولات ساختارهای سیاسی و اقتصادی و تقویت ساختار تکنولوژیک و دانشی موجب شد تا این کشور با تکیه بر بخش خدمات و صنعت در زمره کشورهای پیشرفته جهان قرار گیرد. موضوعی که تاثیر آن بر رشد بازار مصرف فلزات این کشور نیز مشهود است. در همین راستا در گزارش حاضر به بررسی و تحلیل بازارهای مصرف فلزات اساسی این کشور پرداخته شده و روندهای آتی آن‌ها براساس سه سناریو مورد مطالعه قرار گرفته است.

صنعت کشاورزی، به لحاظ دارا بودن قابلیت‌ها و ظرفیت‌های شایان توجه در رشد و توسعه اقتصادی کشورها، از اهمیت بالایی برخوردار است و یکی از مهم‌ترین منابع درآمد کشورهای درحال‌توسعه به شمار می‌آید. با توجه به اینکه در سال‌های اخیر نفت منبع اصلی درآمدهای ملی کشور بوده و هم‌اکنون درآمدزایی این بخش به سبب وجود تحریم‌ها بسیار محدود شده است، توسعه تولید محصولات کشاورزی می‌تواند به میزان قابل ملاحظه‌ای از وابستگی اقتصاد کشور به درآمدهای نفتی بکاهد. با نگاهی به ارزش افزوده بخش کشاورزی و دامپروری کشور و مقایسه سهم آن از اقتصاد با میزان جهانی،‌ به‌آسانی می‌توان دریافت که این بخش با جایگاه اصلی خود بسیار فاصله دارد. بر اساس بررسی‌ها، بخش کشت محصولات و باغداری سهم بالاتری را در تولید ناخالص داخلی کشور دارد، اما به سبب ارزش ستانده بالای بخش دامپروری، این بخش بیشتر مورد توجه قرار گرفته است.

در چند دهه گذشته، با ادامه روند افزایش مصرف انرژی، ناشی از رشد جمعیت جهانی، صنعتی‌شدن و شهرنشینی، تقاضای جهانی نفت بیش از پیش افزایش یافت و گسترش استفاده از این منبع در تامین انرژی بخش‌های مختلف از جمله حمل‌ونقل، ساختمان‌ها، صنایع و ... به این سیر صعودی تقاضا کمک کرد، به طوری که در حال حاضر بیش از ۴۰ درصد از انرژی جهانی توسط نفت تامین می‌شود. انتظار می‌رود حرکت جهان به سمت منابع انرژی تجدیدپذیر، که به کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی منجر می‌شود، چشم‌انداز رو به رشد تقاضای جهانی نفت را در آینده تحت تاثیر قرار دهد. با این حال آژانس بین‌المللی انرژی پیش‌بینی می‌کند تقاضای جهانی نفت در دهه پیش رو به اوج خود برسد و عدد ۱۰۷.۵ میلیون بشکه در روز را در سال ۲۰۲۸ به ثبت برساند.  

امروزه تجهیزات پزشکی به یکی از اجزای لاینفک بیمارستان‌ها تبدیل شده‌اند و پیشرفت تکنولوژی آن‌ها در بهبود روند پیشگیری، تشخیص و درمان بیماران امری مسلم و واضح است، به طوری که می‌توان گفت بدون وجود این تجهیزات و وسایل، امر حیاتی بهداشت و درمان در سطح بسیار ابتدایی و به صورت کاملا نارسا انجام خواهد شد. به طور کلی، تجهیزات پزشکی در امر درمان و آموزش پزشکی نقش مهمی دارند و سهم عمده‌ای از هزینه‌های بیمارستان‌ها به این تجهیزات متعلق است. به همین دلیل، برنامه‌ریزی جدی برای تامین این تجهیزات ضروری به نظر می‌رسد و در صورتی که سیاست مناسبی اتخاذ نشود، هزینه‌های فراوانی به سیستم بهداشت و درمان تحمیل خواهد شد. تولید این کالای استراتژیک می‌تواند تاب‌آوری یک کشور را در مقابل بحران‌های متعددی همچون جنگ و بیماری بهبود ببخشد. علاوه بر این، با توجه به نقش فلزات در ساخت بسیاری از تجهیزات پزشکی، تولید و توسعه ظرفیت‌های تولید این محصولات بازار فلزات کشور را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد.  

در جهانی که توازن‌های صنعتی در سطور سیاست‌نامه‌ها و جداول سرمایه‌گذاری‌های سبز بازتعریف می‌شوند و اعمال تعرفه و یارانه‌های تشویقی، جای الگوهای رایج مداخله دولت را گرفته‌اند، بررسی نقشه‌ تازه‌ای که سیاست‌گذاران کشورهایی چون ایالات متحده آمریکا، چین، کشورهای عضو اتحادیه اروپا، هند، ترکیه و مکزیک بر بستر روابط تجاری ترسیم می‌کنند، ضرورتی گریزناپذیر است؛ روندی که در آن مسیر حرکت بازیگران بزرگ و نوظهور جهان به ‌سوی طراحی سیاست‌هایی که نه فقط بر پایه ظرفیت‌های داخلی، بلکه همسو با الزامات تجارت بین‌المللی‌ پیشروی می‌کند. این سیاست‌های نوظهور با حمایت دولت، تکیه بر توافق‌های بین‌المللی و درک پیچیدگی نوسان‌های سیاسی، معادلات تجارت جهانی را بازنویسی می‌کنند، چراکه در پی آن‌ها سیاست‌گذاران کشورهای عضو اتحادیه اروپا از مواضع سخت‌گیرانه خود عقب‌نشینی کرده‌اند و اقتصادهای نوظهور به قطب‌های جدید سرمایه‌گذاری بدل شده‌اند.